ارتودنسی متحرک، نوعی درمان ارتودنسی به شمار می‌رود و در آن از دستگاه‌هایی استفاده میشود که بیمار می‌تواند به راحتی آنها را در دهان قرار داده و خارج کند.
این روش درمانی، برای افرادی که نیاز به اصلاحات جزئی در موقعیت دندان‌ها دارند و به دنبال راحتی بیشتر در طول دوره درمان هستند، مناسب است. هزینه این نوع ارتودنسی معمولاً نسبت به ارتودنسی ثابت کمتر است و بسته به نوع ناهنجاری، نوع پلاک متحرک و طول درمان متغیر خواهد بود.
| نوع ارتودنسی | هزینه |
|---|---|
| ارتودنسی متحرک هر فک | شروع از 15 میلیون تومان |
| ارتودنسی نامرئی با الاینرهای شفاف هر فک | شروع از 45 میلیون تومان |
انواع اصلی ارتودنسی متحرک شامل پلاک‌های متحرک، دستگاه‌های فانکشنال و الاینرهای شفاف (Invisalign) هستند. پلاک‌های متحرک برای اصلاح نامرتبی‌های خفیف دندانی و بستن فواصل بین دندانی کاربرد دارند، در حالی که دستگاه‌های فانکشنال بیشتر برای اصلاح ناهنجاری‌های فکی در کودکان و نوجوانان مورد استفاده قرار می‌گیرند. الاینرهای شفاف نیز به منظور مرتب‌سازی دندان‌ها به کار می‌روند و به دلیل ظاهر نامرئی خود، طرفداران زیادی دارند.
برای مشاوره و معاینه رایگان درباره ارتودنسی متحرک با دکتر سهراب آصفی فرم زیر را تکمیل کنید.
ارتودنسی متحرک چیست و چه تفاوتی با ارتودنسی ثابت دارد؟
ارتودنسی متحرک نوعی درمان ارتودنسی است که برای رفع نامرتبی دندان‌ها و ناهنجاری‌های فک به کار می‌رود. این روش، به ویژه در کودکان، برای اصلاح مشکلات استخوانی فک در حال رشد مورد استفاده قرار می‌گیرد. ارتودنسی متحرک شامل پلاک‌هایی است که بر اساس قالب‌گیری از فک بیمار ساخته می‌شوند و قابلیت خارج کردن از دهان هنگام غذا خوردن و مسواک زدن را دارند. این ویژگی، رعایت بهداشت دهان و دندان را آسان‌تر می‌کند و خطر پوسیدگی را کاهش می‌دهد.
تفاوت اصلی بین ارتودنسی متحرک و ثابت در نحوه عملکرد و کاربرد آنها نهفته است. ارتودنسی ثابت شامل براکت‌ها و سیم‌هایی است که به طور دائمی به دندان‌ها متصل می‌شوند و برای اصلاح پیچیدگی‌های دندانی و مرتب‌سازی دقیق دندان‌ها مناسب‌تر خواهد بود. در مقابل، ارتودنسی متحرک برای اصلاح مشکلات استخوانی و فکی در سنین پایین که استخوان‌ها هنوز در حال رشد هستند، انعطاف‌پذیری بیشتری دارد.
ارتودنسی ثابت دقت بالاتری در مرتب‌سازی دندان‌ها دارد، اما ارتودنسی متحرک برای درمان ناهنجاری‌های فکی در سنین رشد مناسب‌تر بوده و می‌تواند به عنوان مرحله قبل از ارتودنسی ثابت استفاده شود.
ارتودنسی متحرک برای چه افرادی مناسب است؟
ارتودنسی متحرک، طیف وسیعی از ناهنجاری‌های دندانی را هدف قرار می‌دهد و محدودیت سنی خاصی برای بهره‌مندی از آن وجود ندارد. دندانپزشکان باتوجه به نوع و شدت ناهنجاری، می‌توانند این روش را برای درمان مشکلات ساده تا پیچیده مورد استفاده قرار دهند.
این نوع ارتودنسی با انواع مختلف خود، قادر است هم به اصلاح موقعیت دندان‌ها و هم به تدریج به تغییر موقعیت فک‌ها کمک کند. در مواردی نظیر هم‌پوشانی دندان‌ها ناشی از کمبود فضا در فک، مشکل اپن بایت (فاصله بین فک بالا و پایین)، اورجت (بیرون‌زدگی دندان‌های فک بالا) و کراس بایت (جلو آمدن دندان‌های فک پایین نسبت به فک بالا)، ارتودنسی متحرک یک گزینه درمانی مطرح است. استفاده از ارتودنسی متحرک برای افراد زیر توصیه می‌گردد:
کودکان و نوجوانان
در کودکان و نوجوانان، ارتودنسی متحرک نقش مهمی در اصلاح ناهنجاری‌های دندانی در حال رشد ایفا می‌کند. این روش می‌تواند به هدایت صحیح رشد فک و دندان‌ها کمک کرده و از بروز مشکلات جدی‌تر در آینده جلوگیری نماید. با این حال، انتخاب نوع ارتودنسی (متحرک یا ثابت) برای کودکان و نوجوانان نیازمند بررسی دقیق شرایط هر فرد توسط متخصص ارتودنسی است.
بزرگسالان با نیاز به اصلاحات جزئی
بزرگسالانی که به دنبال اصلاحات جزئی در موقعیت دندان‌های خود هستند، می‌توانند از مزایای ارتودنسی متحرک بهره‌مند شوند. این روش برای افرادی که به دنبال درمان‌های نامرئی و راحت‌تر هستند، جذابیت دارد. الاینرهای شفاف، به عنوان یکی از انواع ارتودنسی متحرک، می‌توانند به طور موثری مشکلات خفیف تا متوسط دندانی را برطرف سازند.
بیمارانی که به دلایل خاص قادر به استفاده از ارتودنسی ثابت نیستند
برخی از بیماران به دلایل مختلف، از جمله حساسیت به مواد ارتودنسی ثابت، مشکلات بهداشتی دهان و دندان (مانند پوسیدگی شدید یا بیماری‌های لثه)، یا شرایط خاص پزشکی، نمی‌توانند از ارتودنسی ثابت استفاده کنند. در این موارد، ارتودنسی متحرک می‌تواند همچون یک جایگزین مناسب برای اصلاح ناهنجاری‌های دندانی مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، اثربخشی ارتودنسی متحرک در این گروه از بیماران بستگی به نوع و شدت ناهنجاری و همچنین همکاری بیمار در استفاده منظم از دستگاه دارد.
انواع ارتودنسی متحرک
ارتودنسی متحرک، برخلاف ارتودنسی ثابت که از براکت‌ها و سیم‌ها استفاده می‌کند، از نگهدارنده‌هایی بهره می‌گیرد که بیمار می‌تواند آنها را به راحتی در دهان قرار داده و خارج کند. این ویژگی، مزایای متعددی از جمله سهولت در رعایت بهداشت دهان و دندان، امکان خارج کردن دستگاه در مواقع خاص (مانند مهمانی‌ها) و زیبایی بیشتر را به همراه دارد.
در این قسمت، به بررسی انواع ارتودنسی متحرک می‌پردازیم و ویژگی‌ها، کاربردها و مزایای هر یک را شرح می‌دهیم.
الاینر شفاف (اینویزیلاین)
الاینرهای شفاف که با نام تجاری اینویزیلاین (Invisalign) شناخته می‌شوند، نوعی از ارتودنسی متحرک هستند که در سال‌های اخیر به محبوبیت زیادی دست یافته‌اند. این الاینرها، از جنس پلاستیک شفاف و نازک ساخته شده و به طور سفارشی برای هر بیمار طراحی می‌شوند. ویژگی بارز اینویزیلاین، نامرئی بودن نسبی آن است. به دلیل شفافیت الاینرها، استفاده از آنها کمتر جلب توجه می‌کند و بیمار می‌تواند با اطمینان بیشتری در اجتماع حضور پیدا کند.
نحوه عملکرد اینویزیلاین به این صورت است که بیمار مجموعه‌ای از الاینرهای مختلف را به ترتیب و در فواصل زمانی مشخص (معمولاً هر دو هفته یکبار) استفاده می‌کند. هر الاینر، دندان‌ها را اندکی به سمت موقعیت مطلوب هدایت می‌کند. به تدریج و با استفاده از تمام الاینرها، دندان‌ها به طور کامل مرتب می‌شوند.
از مزایای اینویزیلاین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- زیبایی: الاینرها شفاف هستند و به سختی دیده می‌شوند.
- راحتی: الاینرها راحت‌تر از براکت‌های ثابت هستند و باعث تحریک لثه و بافت‌های دهانی نمی‌شوند.
- بهداشت: به راحتی می‌توان الاینرها را از دهان خارج کرد و دندان‌ها را مسواک زد.
- قابلیت پیش‌بینی: با استفاده از نرم‌افزارهای کامپیوتری، می‌توان نتیجه درمان را قبل از شروع آن مشاهده کرد.
ریتینر یا تثبیت‌کننده ارتودنسی
ریتینرها (Retainers)، یا نگهدارنده‌های ارتودنسی، نوعی دیگر از دستگاه‌های متحرک به شمار می‌روند که پس از اتمام دوره درمان ارتودنسی ثابت یا متحرک، برای حفظ موقعیت دندان‌ها استفاده می‌شوند. پس از برداشتن براکت‌ها یا الاینرها، دندان‌ها تمایل دارند به موقعیت اولیه خود بازگردند. ریتینرها با نگه داشتن دندان‌ها در جای خود، از بازگشت دندان‌ها به موقعیت اولیه جلوگیری می‌کنند.
انواع مختلفی از ریتینرها از جمله ریتینرهای متحرک و ریتینرهای ثابت وجود دارد. ریتینرهای متحرک، به صورت پلاک‌های شفاف یا فلزی ساخته می‌شوند و بیمار می‌تواند آنها را در دهان قرار داده و خارج کند. ریتینرهای ثابت، به صورت یک سیم نازک در پشت دندان‌ها چسبانده می‌شوند و قابل برداشتن توسط بیمار نیستند.
استفاده از ریتینرها، جزء ضروری درمان ارتودنسی بوده و به حفظ نتایج درمان در طولانی مدت کمک می‌کند. مدت زمان استفاده از ریتینرها، به عوامل مختلفی از جمله نوع ناهنجاری دندانی، سن بیمار و نظر متخصص ارتودنسی بستگی دارد.
پلاک متحرک با فنر زد (تک فک)
پلاک متحرک با فنر Z، نوعی دستگاه ارتودنسی متحرک محسوب میشود که برای اصلاح موقعیت دندان‌های قدامی (جلویی) فک بالا یا پایین مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پلاک، از یک پایه آکریلی تشکیل شده که روی دندان‌ها قرار می‌گیرد و یک فنر Z شکل به آن متصل است. فنر Z، با اعمال نیرو به دندان‌های قدامی، آنها را به سمت جلو هدایت می‌کند.
این نوع پلاک، معمولاً برای اصلاح دندان‌هایی که عقب‌تر از سایر دندان‌ها قرار دارند یا به اصطلاح “عقب‌رفتگی دندان” استفاده میشود. از مزایای این پلاک می‌توان به سادگی ساخت و استفاده، قابلیت تنظیم نیرو و امکان خارج کردن آن از دهان اشاره کرد.
پلاک فانکشنال (کودکان و سن رشد)
پلاک‌های فانکشنال (Functional Appliances)، نوعی از دستگاه‌های ارتودنسی متحرک هستند که برای اصلاح مشکلات فکی در کودکان و نوجوانان در حال رشد استفاده می‌شوند. این پلاک‌ها، با تغییر موقعیت فک پایین یا بالا، باعث تحریک رشد فک‌ها و اصلاح روابط بین فکی می‌شوند. پلاک‌های فانکشنال، معمولاً در سنین 8 تا 14 سالگی که هنوز رشد فک‌ها کامل نشده است، استفاده می‌شوند. این پلاک‌ها، با تحریک رشد فک پایین به سمت جلو یا محدود کردن رشد فک بالا، به اصلاح مشکلاتی مانند جلو بودن فک بالا یا عقب بودن فک پایین کمک می‌کنند.
استفاده از پلاک‌های فانکشنال در سنین رشد، می‌تواند تاثیرات بسیار مثبتی بر روی زیبایی صورت و عملکرد صحیح فک‌ها داشته باشد. این پلاک‌ها، علاوه بر اصلاح مشکلات فکی، می‌توانند به بهبود تنفس، بلع و تکلم نیز کمک خواهند کرد.
مزایا و معایب ارتودنسی متحرک شفاف
درمان ارتودنسی متحرک، مزایا و معایب خاص خود را دارد که در ادامه به بررسی آنها می‌پردازیم. این نوع ارتودنسی، با استفاده از پلاک‌های قابل جابجایی، امکاناتی را فراهم می‌آورد که در ارتودنسی ثابت وجود ندارد، اما در عین حال محدودیت‌هایی نیز دارد که باید به آنها توجه شود.
مزایا
ارتودنسی متحرک با استفاده از الاینرها، مزایای متعددی نسبت به ارتودنسی ثابت دارد:
بهداشت دهان و دندان آسان‌تر: یکی از مهم‌ترین مزایای ارتودنسی متحرک، سهولت در رعایت بهداشت دهان و دندان است. با امکان خارج کردن پلاک‌ها، فرد می‌تواند به راحتی دندان‌های خود را مسواک زده و از نخ دندان استفاده کند. این امر احتمال پوسیدگی دندان و عفونت لثه را به طور قابل توجهی کاهش می‌دهد. در مقابل، در ارتودنسی ثابت، تمیز کردن دندان‌ها به دلیل وجود براکت‌ها و سیم‌ها دشوارتر است.
تمیز کردن آسان وسیله ارتودنسی: تمیز کردن پلاک‌های متحرک بسیار ساده است. کافی است پلاک را از دهان خارج کرده و زیر شیر آب با مسواک تمیز کنید.
کاهش خطر ایجاد لکه بر روی دندان‌ها: در ارتودنسی ثابت، احتمال ایجاد لکه‌های سفید بر روی دندان‌ها در محل اتصال براکت‌ها وجود دارد، زیرا تمیز کردن کامل دندان‌ها در این نواحی دشوارتر است. در ارتودنسی متحرک، به دلیل امکان خارج کردن پلاک‌ها و تمیز کردن کامل دندان‌ها، این خطر به حداقل می‌رسد.
امکان خارج کردن در صورت لزوم: یکی دیگر از مزایای ارتودنسی متحرک، امکان خارج کردن پلاک‌ها در مواقع ضروری است.
خارج کردن هنگام غذا خوردن: برخلاف ارتودنسی ثابت، در ارتودنسی متحرک می‌توانید هنگام غذا خوردن پلاک‌ها را از دهان خارج کنید و از خوردن هر نوع غذایی لذت ببرید. در ارتودنسی ثابت، محدودیت‌های غذایی وجود دارد، زیرا برخی از مواد غذایی می‌توانند به براکت‌ها و سیم‌ها آسیب برسانند.
نامرئی بودن الاینرها: در صورتی که از الاینرهای شفاف به جای براکت‌ها استفاده شود، ارتودنسی متحرک از مزیت نامرئی بودن برخوردار است. این امر باعث میشود که درمان ارتودنسی بر زیبایی لبخند فرد تأثیر منفی نگذارد.
معایب
باوجود مزایای قابل توجه، ارتودنسی متحرک معایبی نیز دارد که باید در نظر گرفته شوند:
عدم امکان غذا خوردن با پلاک در دهان: زمانی که الاینر در دهان قرار دارد، نباید هیچ چیزی به جز آب آشامیدنی مصرف شود. جویدن با الاینر می‌تواند باعث خراب شدن آن شود.
تغییر رنگ سریع پلاک‌های شفاف: پلاک‌های شفاف به سرعت رنگ می‌گیرند، به خصوص اگر فرد نوشیدنی‌های رنگی مصرف کند.
لزوم استفاده مداوم: برای دستیابی به نتایج مطلوب، پلاک‌های ارتودنسی متحرک باید به طور مداوم (حدود 22 ساعت در روز) در دهان قرار داشته باشند. عدم رعایت این موضوع می‌تواند منجر به عدم موفقیت درمان و حتی بدتر شدن وضعیت دندان‌ها شود.
احتمال گم شدن: هنگامی که پلاک از دهان خارج میشود، باید به دقت شسته و در جعبه مخصوص خود نگهداری شود. در غیر این صورت، احتمال گم شدن یا جا گذاشتن آن وجود دارد.
محدودیت در درمان ناهنجاری‌های پیچیده: ارتودنسی متحرک برای موارد خفیف و ساده مال اکلوژن مناسب است و توانایی اصلاح چرخش‌های متعدد دندان را ندارد.
نیاز به همکاری بیمار: موفقیت در درمان با ارتودنسی متحرک به میزان زیادی به همکاری بیمار بستگی دارد. افرادی که صبر کافی ندارند یا نمی‌توانند به طور مداوم از پلاک‌ها استفاده کنند، ممکن است درمان را نیمه‌کاره رها کنند.
مشکلات در ردیف پایین دندان‌ها: تحمل و عادت کردن به ارتودنسی متحرک در دندان‌های ردیف پایین نسبتا دشوارتر است.
مدت زمان درمان با ارتودنسی متحرک
درمان ارتودنسی، چه به صورت ثابت و چه متحرک، فرایندی زمان‌بر است که نیازمند صبر و پیگیری از سوی بیمار خواهد بود. طول مدت این درمان به عوامل متعددی بستگی دارد و نمی‌توان یک بازه زمانی مشخص برای تمامی افراد تعیین کرد. در ادامه، به بررسی عوامل مؤثر بر مدت زمان درمان با ارتودنسی متحرک می‌پردازیم.
عوامل مؤثر بر مدت زمان درمان
مدت زمان استفاده از پلاک‌های متحرک ارتودنسی تحت تأثیر عوامل مختلفی قرار دارد که مهم‌ترین آنها عبارتند از:
وضعیت دندان‌ها: میزان ناهنجاری و پیچیدگی وضعیت دندان‌ها، مهم‌ترین عامل تعیین‌کننده طول دوره درمان است. هرچه ناهنجاری بیشتر و جابجایی مورد نیاز دندان‌ها بیشتر باشد، مدت زمان درمان نیز طولانی‌تر خواهد بود.
سن بیمار: در افراد جوان‌تر به دلیل انعطاف‌پذیری بیشتر بافت‌های دهان و دندان، درمان معمولاً سریع‌تر پیش می‌رود. در بزرگسالان، ممکن است به دلیل تراکم بیشتر استخوان‌ها و لثه‌ها، درمان کمی بیشتر طول بکشد.
نوع ناهنجاری: نوع ناهنجاری دندانی و فکی نیز بر مدت زمان درمان تأثیرگذار است. برخی ناهنجاری‌ها مانند وجود فاصله بین دندان‌ها یا نامرتبی‌های جزئی، سریع‌تر اصلاح می‌شوند، در حالی که ناهنجاری‌های شدیدتر مانند مشکلات فکی و یا چرخش‌های زیاد دندانی، به زمان بیشتری نیاز دارند.
همکاری بیمار: میزان همکاری بیمار در استفاده منظم و صحیح از پلاک‌های متحرک، نقش بسیار مهمی در سرعت پیشرفت درمان دارد. استفاده نامنظم یا عدم رعایت دستورالعمل‌های پزشک، می‌تواند باعث طولانی شدن دوره درمان شود.
نوع پلاک متحرک: نوع پلاک متحرک مورد استفاده نیز می‌تواند بر مدت زمان درمان تأثیر بگذارد. الاینرها (پلاک‌های شفاف) معمولاً برای اصلاح نامرتبی‌های خفیف تا متوسط دندان‌ها استفاده می‌شوند و ممکن است دوره درمان کوتاه‌تری نسبت به سایر انواع پلاک‌های متحرک داشته باشند.
بازه‌های زمانی درمان با ارتودنسی متحرک
باتوجه به عوامل ذکر شده، نمی‌توان یک بازه زمانی دقیق برای درمان با ارتودنسی متحرک تعیین کرد. به طور کلی، پزشکان با در نظر گرفتن وضعیت خاص هر بیمار، بازه زمانی تقریبی را تعیین می‌کنند. این بازه معمولاً بین ۱۲ تا ۳۶ ماه متغیر است.
در صورتی که از پلاک متحرک (ریتینر) برای تثبیت درمان ارتودنسی ثابت استفاده شود، مدت زمان استفاده از آن معمولاً کوتاه‌تر بوده و ممکن است چند ماه به طول انجامد. در مواردی که درمان ارتودنسی پیچیده بوده است، پزشک ممکن است توصیه کند که برای مدت طولانی‌تری از ریتینر استفاده شود.
ساعات استفاده روزانه
استفاده منظم از ارتودنسی متحرک برای موفقیت درمان ضروری خواهد بود. این پلاک‌ها باید به طور مداوم در دهان قرار گیرند و تنها برای صرف غذا و رعایت بهداشت دهان و دندان خارج شوند. دندانپزشکان عموماً توصیه می‌کنند که مدت زمان خارج کردن پلاک در طول شبانه‌روز، حداکثر چهار ساعت باشد. رعایت این دستورالعمل، نقش بسزایی در حصول نتایج مطلوب درمان ارتودنسی خواهد داشت.
هزینه ارتودنسی متحرک
هزینه ارتودنسی متحرک باتوجه به عوامل مختلفی تعیین میشود. در صفحه هزینه ارتودنسی اطلاعات لازم درباره قیمت ارتودنسی متحرک داده شده است.
از جمله عواملی که در هزینه ارتودنسی متحرک دخیل هست می‌توان به این موارد اشاره کرد.
میزان ناهنجاری یا نامرتبی‌های فکی و دندانی: وسعت و پیچیدگی مشکلات ارتودنسی، نقش اساسی در تعیین هزینه نهایی دارد. ناهنجاری‌های خفیف، معمولاً با هزینه کمتری اصلاح می‌شوند، در حالی که مشکلات پیچیده و شدید، نیازمند درمان طولانی‌تر و استفاده از تکنیک‌های تخصصی‌تر بوده و به تبع آن، هزینه بیشتری را به همراه خواهند داشت.
نوع ارتودنسی: امروزه، انواع مختلفی از روش‌های ارتودنسی در دسترس هستند که هر کدام، هزینه متفاوتی دارند. ارتودنسی‌های نامرئی (مانند اینویزیلاین) و ارتودنسی‌های سرامیکی، به دلیل ظاهر زیباتر و کمتر دیده شدن، معمولاً هزینه بیشتری نسبت به ارتودنسی‌های فلزی سنتی دارند. انتخاب نوع ارتودنسی، با توجه به نیازها و ترجیحات بیمار، می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر هزینه نهایی داشته باشد.
تخصص و تجربه پزشک: مهارت و تجربه متخصص ارتودنسی، از عوامل مهم دیگری به شمار می‌رود که بر هزینه درمان تأثیر می‌گذارد. متخصصان مجرب، با دانش و تجربه بیشتر، قادر به ارائه درمان‌های دقیق‌تر و موثرتر بوده و می‌توانند از بروز عوارض احتمالی جلوگیری کنند.
مقایسه هزینه با ارتودنسی ثابت
ارتودنسی ثابت، با استفاده از براکت‌ها و سیم‌های ارتودنسی، نیروهای کنترل‌شده‌ای را به دندان‌ها وارد می‌کند تا آنها را به موقعیت صحیح هدایت نماید. هزینه‌ی این روش برای هر دو فک، از حدود ۵۵ میلیون تومان آغاز میشود. لازم به ذکر است که این هزینه، تقریبی بوده و پس از معاینه‌ی دقیق توسط متخصص ارتودنسی و ارزیابی میزان ناهنجاری‌ها و طول دوره‌ی درمان، تعیین خواهد شد.
در مقابل، ارتودنسی متحرک با استفاده از پلاک‌های متحرک، اصلاح ناهنجاری‌های خفیف‌تر را هدف قرار می‌دهد. این پلاک‌ها، پس از قالب‌گیری از دندان‌های بیمار، در لابراتوار ساخته می‌شوند و بیمار می‌تواند در زمان غذا خوردن و مسواک زدن آنها را از دهان خارج کند. هزینه‌ی ارتودنسی متحرک برای هر فک، از حدود ۱۵ میلیون تومان شروع میشود که باز هم به معاینه‌ی متخصص و تعیین دقیق شرایط بیمار بستگی دارد.
درمان با الاینرهای شفاف هم برای هر فک از حدود 45 میلیون تومان در سال 1404 شروع میشود.
مراقبت و نگهداری از ارتودنسی متحرک
مراقبت و نگهداری از ارتودنسی متحرک، نقش بسزایی در موفقیت درمان و حفظ سلامت دهان و دندان ایفا می‌کند. ارتودنسی‌های متحرک، برخلاف انواع ثابت، قابلیت جابه‌جایی دارند و این ویژگی، در کنار مزایا، نیازمند دقت و توجه بیشتری در نگهداری است. در این بخش، به بررسی روش‌های صحیح مراقبت، نکات بهداشتی حین درمان و محدودیت‌های غذایی مرتبط با ارتودنسی متحرک می‌پردازیم.
روش‌های تمیز کردن دستگاه
ارتودنسی متحرک باید به طور منظم و صحیح تمیز شود تا از تجمع باکتری‌ها و پلاک‌ها جلوگیری به عمل آید. این تجمع می‌تواند منجر به بوی بد دهان، پوسیدگی دندان و بیماری‌های لثه شود. برای تمیز کردن ارتودنسی متحرک، می‌توانید مراحل زیر را دنبال کنید:
- شستشوی روزانه: حداقل سه بار در روز، ارتودنسی را با مسواک نرم و خمیر دندان مناسب تمیز کنید. توصیه میشود هنگام شستشو، سینک را پر از آب کنید تا در صورت افتادن دستگاه، از شکستگی آن جلوگیری شود.
- محلول‌های تمیز کننده: هفته‌ای یک بار از محلول‌های تمیز کننده مخصوص ارتودنسی متحرک (مانند ریتینر برایت) استفاده کنید. طبق دستورالعمل، پلاک را درون محلول قرار دهید و پس از مدت زمان مشخص، آن را آبکشی نمایید. برای انتخاب مناسب‌ترین محلول، با دندانپزشک خود مشورت نمایید.
- اجتناب از آب جوش: هرگز ارتودنسی را در آب جوش نشویید، زیرا حرارت باعث تغییر شکل و آسیب به پلاستیک آن میشود.
نکات بهداشتی در طول درمان
باید یک سری از نکات را در طی درمان ارتودنسی حتما به آنها توجه داشته باشید، از جمله اینکه ارتودنسی را طبق دستور دندانپزشک، به جز در موارد خاص مانند تمیز کردن یا انجام ورزش‌های پر برخورد، به طور مداوم در دهان نگه دارید.
هنگام خارج کردن ارتودنسی از دهان، آن را در جعبه مخصوص نگهداری کنید تا از گم شدن یا آسیب دیدن آن جلوگیری شود. پس از مصرف هر نوع خوردنی، دندان‌های خود را مسواک بزنید و از دهانشویه استفاده کنید تا از تجمع پلاک و میکروب جلوگیری شود.
همچنین در مواردی که از ارتودنسی ثابت استفاده میشود از دستکاری و بازی کردن با براکت‌های ارتودنسی خودداری کنید، زیرا این کار ممکن است باعث شل شدن و در نتیجه، کاهش اثربخشی درمان شود همچنین تنظیم و سفت کردن براکت‌های ارتودنسی باید فقط توسط دندانپزشک متخصص انجام شود.