ارتودنسی لینگوال یک روش درمانی است که در آن دستگاه ارتودنسی (براکت ، سیم و الاستیک) در پشت دندان ها (سمت زبان) قرار می گیرد.
براکت های لینگوال به خاطر موقعیت مکانیشان گاهی اوقات “براکت داخلی” نیز نامیده می شوند برخلاف براکت های معمولی که در قسمت بیرونی دندان ها قرار داده می شوند.
با وجود اینکه موقعیت ارتودنسی لینگوال نسبت به ارتودنسی ثابت برعکس شده است اما هر دوی آنها شباهت های زیادی از نظر نوع سخت افزار و اصول ارتودنسی با هم دارند.
ارتودنسی لینگوال که به نام ارتودنسی نامرئی نیز شناخته میشود؛ یک روش اصلاح دندانها با کمک ارتودنسی ثابت است که به دلیل اینکه عملاً نامرئی هستند بیشتر در بین بزرگسالان محبوبیت دارند. ارتودنسی لینگوال در ابتدا برای افرادی درست شد که علاقهای به دیده شدن ارتودنسی و مشخص شدن روند درمان خود در نزد دیگران نداشتند. لینگوال، به داخل و از پشت به دندانها متصل میشود؛ و توسط یک قالب دقیق و با اسکن دیجیتالی از دندانها آن را میسازند.
مزایا و معایب ارتودنسی لینگوال چیست؟
ارتودنسی لینگوال، مانند سایر انواع ارتودنسیها جهت اصلاح بینظمی فک، نقصهای دندانها مانند: فاصله زیاد یا تراکم زیاد دندانها و همچنین برای زیباسازی فک استفاده میشود. با این حال، مانند هر درمان دیگیری این روش هم مزایا و معایب خود را دارد. ارتودنسی لینگوال، بیشتر سایر ارتودنسیها، درمان زیبایی به شمار میرود. بیشتر افرادی که به نوعی از ناهنجاریهای دندانی مبتلا هستند، و تمایل دارند کمتر کسی متوجه روند درمان آنها شود، از این روش برای رفع عیوب دندانهایشان استفاده میکنند. برای شناخت بهتر ارتودنسی لینگوال، دانستن مزایا و معایب آن ضروری است؛ بنابراین در ادامه آنها را بررسی خواهیم کرد:
مزایای ارتودنسی لینگوال
با وجود اینکه ارتودنسی لینگوال، درمانی مخفی برای دندانها به شمار میآید، اما دارای مزایای بسیاری است:
· همانطور که بارها اشاره کردیم، بزرگترین وجه تمایز ارتودنسی لینگوال، نامرئی بودن آنهاست. به همین دلیل جزو ارتودنسیهای زیبا و محبوب به شمار میآید.
· به دلیل موقعیت و نجوه قرارگیری، لینگوال ایمینی بالاتری نسبت به سایر انواع ارتودنسی دارد. همچنین آسیبهای وارده توسط سایر ارتودنسیها به لب و دیوارههای داخلی دهان، را شامل نمیشود.
· یکی از دلایل محبوبیت بالای ارتودنسی لینگوال؛ دقت بالا و اندازهگیری دقیق آن است. لینگوال به خوبی با دندان و موقعیتی که در آن باید مستقر شود، مطابقت داده خواهد شد.
· یکی از راحتترین انواع ارتودنسی، که به دلیل قرار گرفتن در قسمت پشت دندان نسبت به سایر ارتودنسیها زخم کمتری ایجاد کرده و مانع از برجستگی دهان و لب میشود.
معایب ارتودنسی لینگوال
معایبی که ارتودنسی لینگوال دارد، بیشتر به دلیل ناحیه قرارگیری آن است. به همین دلیل بارها به این ویژگی اشاره کردیم. با این حال، همچنان آن را یک مزیت و برتری نسبت به سایر انواع ارتودنسی میدانیم. از آنجایی که برای انجام ارتودنسی باید هر دو سمت سکه، هم مزایا و هم معایب، را به صورت آگاهانه بررسی کنید. به همین دلیل در ادامه به معایب لینگوال بیشتر خواهیم پرداخت:
· طول درمان ارتودنسی لینگوال، نسبت به سایر ارتودنسیها بیشتر است.
· این نوع ارتودنسی شامل همه بیماران و مراجعه کنندگانی که درخواست آن را داشته باشند، نمیشود. بنابراین باید دندان پزشک از امکان تناسب آن با شکل و فرم دهان و دندان بیمار اطمینان حاصل کند.
· در ارتودنسی لینگوال، براکتها قابل مشاهده نیستند، به همین دلیل نظافت و جرمگیری آنها به سادگی قابل انجام نخواهد بود.
· به دلیل مواد خاص و تکنیک جایگذاری متفاوت و پیچیده آن، قیمت بالاتری نسبت به سایر انواع ارتودنسی دارد.
طول درمان ارتودنسی لینگوال چقدر خواهد بود؟
به طور کلی بازههای زمانی درمان دندانها، از فردی به فرد دیگر متفاوت و نتایج آن نیز به کلی خارج از انتظار است. برای جایگذاری این نوع ارتودنسی، همان مقدار زمان لازم است که در جایگذاری سایر انواع ارتودنسی صرف میشود. بزرگترین تفاوت ارتودنسی لینگوال، قرارگیری براکتهای آن در قسمت داخلی دهان و پشت دندانهاست. این موضوع همچنان که پیشتر به آن اشاره کردیم، باعث سختی در نظافت و رسیدگی به دندانهای بیمار نیز میشود. به همین دلیل به طور ویژهتری نیاز به جلسات جرمگیری، با نظارت دقیق دندان پزشک دارد. به طور کلی، بزرگسالان بیشتری تمایل به استفاده از این روش ارتودنسی دارند، بنابراین تمیز کردن براکتها کاری دو چندان سخت برای آنها خواهد بود.
طول درمان ارتودنسی لینگوال، با توجه به آنچه تا اینجا گفته شد، حداکثر 22 ماه، حداقل 18 ماه و به طور متوسط 20 ماه است. دلیل زیاد بودن مدت زمان تاثیرگذاری این ارتودنسی، قرارگیری آن در پشت دندانهاست که باعث کاهش سرعت درمان میشود. اما همانطور که مشاهده کردید، مزایای ارتودنسی لینگوال از معایب آن بیشتر هستند، و بسیاری با وجود شرایط سخت نگهداری به دلیل آسیب پذیری کمتر و زیبایی فک در مدت درمان، باز هم این سبک ارتودنسی را انتخاب میکنند.
تفاوت ارتودنسی معمولی با ارتودنسی لینگوال چیست؟
ارتودنسی معمولی، در جلوی دندانها قرار میگیرد و برای دیگران قابل مشاهده هستند. اما ارتودنسی لینگوال، در پشت دندانها قرار میگیرند، با این وجود، ارتودنسی لینگوال و ارتودنسی معمولی تفاوت چندانی در کیفیت درمان ندارند. بزرگترین برتری ارتودنسی لینگوال، همان ویژگی نامرئی بودن آن، است.
مراحل انجام ارتودنسی از پشت دندان
انجام ارتودنسی لینگوال، کاری تخصصی است، چرا که علاوه بر تجربه بالای دندان پزشک، نیازمند دستگاههای تخصصی جهت مدل سازی پیش از جایگذاری خواهد بود. بدین ترتیب مراحل انجام ارتودنسی لینگوال به شکل زیر است:
· مدلسازی و شبیهسازی الکترونیکی: ابتدا، متخصص با دقت روی یک مدل رایانهای، چیدمان دهان و دندان را تراز میکند. از آنجایی که ارتودنسیهای لینگوال از مکانیکهای متفاوتی نسبت به ارتودنسیهای معمولی برای حرکت دندانها استفاده میکنند، این مدل به شدت به نظارت و دقت یک تخصص وابسته است.
· نصب براکتها: در مرحله بعدی، ارتودنسیهای لینگوال در پشت دندانها اعمال میشوند و با سیمی به هم اتصال مییابند، سپس به آرامی و در مدت زمان مشخص، دندانها را به موقعیتی که از قبل توسط مدل رایانهای پیشبینی شده بود، حرکت میدهند.
موارد منع غذایی در ارتودنسی لینگوال
پرتکرارترین سوالات بیماران پیش از جایگذاری این مدل ارتودنسی، تاثیرات آن بر رژیم غذاییشان است. هرچند این نگرانی کاملا موجه است، چراکه که باید در زمان استفاده از ارتودنسی و براکتهای لینگوال از مصرف برخی غذاها اجتناب کنید. اما مواد خوراکی و دستورالعملهای بسیاری برای جایگزین کردن وجود دارند، که میتوانید برای مدتی آنها را مصرف کنید.
بهتر است به سراغ غذاهایی بروید که قند کمی دارند. چراکه این دسته مواد غذایی، به جویدن زیاد احتیاج نخواهند داشت. این مواد، برخی از غذاهای روزمره هستند که شامل موارد زیر میشوند:
· پنکیک
· پودینگ
· برنج
· پاستا
· نان
· پوره سیب زمینی
· سوپ
· پنیر
برای جلوگیری از آسیب دیدگی براکتها و سیمهای اتصال دهنده آنها، بهتر است از غذاهای سفت و جویدنی که ممکن است براکت را بشکنند، خودداری کنید:
· غذاهای سخت مانند شیرین بیان
· غذاهای چسبنده مانند کارامل، آدامس ترقهای و شکلاتهای تافیدار
· خوراکیهای ترد مانند چیپس و پاپکورن
· شکریجات مانند آب نبات
· خوراکیهای سفت مانند آجیل و چوب شور
· اغلب میوهها و خوراکیهای نیازمند به گاز زدن و محکم جویدن بزنید مانند سیب، هویج خام و ذرت
مهاربندهای داخلی در مقابل ترازهای شفاف: کدام بهتر است؟
نکاتی در مورد مراقبت از بریس های زبانی
به طور کلی رعایت عادات بهداشتی دهان و دندان در طول درمان بریس های زبانی برای موفقیت درمان و تمایل شما به یک لبخند صاف و دوست داشتنی حیاتی است. شما باید رژیم غذایی خود را نیز تنظیم کنید تا وجود پلاک و تارتار به حداقل برسد و دندان های خود را در برابر بیماری های لثه و پوسیدگی باز نگذارید.
· شستشوی دهان با دهانشویه حاوی فلوراید در پایان روز کاملا بی خطر است زیرا این کار به محافظت از دندان ها در برابر تجمع پلاک و باکتری های آسیب رسان در هنگام خواب کمک می کند.
· سعی کنید شیرینی، کراکر یا نان خرد شده نخورید. این به این دلیل است که آنها تشکیل بزاق را القا نمی کنند که به شستشوی باکتری ها کمک می کند. محصولات شیرین باعث پوسیدگی دندان نیز می شوند.
· اگر بریسهای زبانی باعث درد میشوند، برای مدتی به غذاهای نرمتر روی بیاورید زیرا این باید کمک کند. قبل از مشورت با ارتودنتیست Malmin خود در استفاده از مسکن ها زیاده روی نکنید. اگر از میوههایی مانند سیب لذت میبرید، سعی کنید آنها را به قطعات کوچکتر تقسیم کنید تا فشار زیادی به بریسهای شما وارد نشود.
قیمت ارتودنسی لینگوال چقدر است؟
به طور معمول، بیشترین استفاده کنندگان ارتودنسی لینگوال، بزرگسالان هستند. بنابراین برای آنها زمان اهمیت زیادی دارد. این مدل براکت به دلیل شکل و جایگذاری خاص، نیازمند ویزیتهای مکرر و منظم است. بنابراین یکی از دلایلی که هزینه این سبک ارتودنسی را افزایش میدهد، ویزیتهای مداوم آن خواهد بود. با این وجود مدت زمان تقریبی درمان با ارتودنسی لینگوال از 18 تا 36 ماه برای بزرگسالان و نوجوانان تخمین زده میشود.
هزینه درمان دندانها به طور معمولی در روش ارتودنسی بین 9 تا 20 میلیون متغیر است. اما در ارتودنسی لینگوال به دلیل شرایطی که پیشتر ذکر کردیم، این مبلغ بیشتر خواهد بود. باید توجه داشت، هزینههای جانبی ارتودنسی مانند: پاکسازیهای دورهای، به طور معمول هر ماه یکبار، بازسازی سیمها و براکتهای خراب شده، جرمگیری دندانها و بسیاری دیگر از موارد شامل این هزینه نمیشوند. هرچند لینگوال به دلیل موقعیت قرارگیری، بیشترین آمار بازدهی و رضایت را در بین بیماران ارتودنسی دارد.
بهداشت و نگهداری از ارتودنسی لینگوال
مانند سایر ارتودنسیها، لینگوال نیز باید به صورت مرتب بعد از هر وعده غذایی همراه با مسواک دندانها، با مسواک سر گرد بین براکتهایش را پاکسازی کنید.
نگهداری لینگوال و هزینههای جانبی آن در مقایسه با بازخورد و زیباییهایی که پس از اتمام دوره درمان خواهید داشت، بسیار ناچیز است. به شما اطمینان میدهیم؛ پس از انجام ارتودنسی لینگوال، نسبت به دندانهای خود احساس بهتری خواهید داشت.
آآآآآآآآآآآآآآآآآآآ
معایب ارتودنسی لینگوال
معایب این روش عبارتند از :
- یک از اصلی ترین معایب ارتودنسی لینگوال این است که استفاده و جایگذاری آن مشکل می باشد
- و به طور کلی قرار ملاقات هایی که با دکترتان در طول دوره درمان گذاشته می شود زمان بیشتری نبست به ارتودنسی ثابت نیاز دارد زیرا نصب کردن براکت های لینگوال به دلیل موقعیتی که در داخل دهان دارند کمی مشکل است .
با این حال ، با پیشرفت مداوم در طراحی سیستم لینگوال، این نقاط ضعف، خیلی کم به عنوان یک مشکل به حساب می آیند.
چه کسانی می توانند به وسیله ارتودنسی لینگوال درمان شوند؟
بهترین راه (و در واقع تنها راه) برای پی بردن به این موضوع که آیا براکت های لینگوال می تواند برای شرایط شما استفاده شود یا خیر این است که یک جلسه مشاوره با یک متخصص ارتودنسی ترتیب دهید.با این حال در اکثر موارد ، اکثر بزرگسالان و نوجوانان کاندید خوبی برای ارتودنسی لینگوال هستند.
بعضی از پزشکان ممکن است از بعضی جنبه ها نگرانی هایی در مورد انتخاب بیمار داشته باشند.
- برخورد دندان با براکت
افرادی که دندان هایشان به شدت رو هم قرار می گیرد (اور بایت عمودی عمیقی دارند) ممکن است وقتی در حال جویدن و بستن دندان هایشان هستند نیروهای سنگینی بر روی براکت ها وارد کنند.میزان بزرگ بودن این مشکل می تواند قابل بحث باشد.
- کیفیت نتایج
برخلاف بیاناتی که در دهه های قبل ابراز شد ،ذاتا چیزی وجود ندارد که تکنیک لینگوال نداشته باشد .نتایجی که می توان از ارتودنسی لینگوال انتظار داشت همانند ارتودنسی ثابت می باشد.
کاربرد CAD/CAM های پیچیده و تکنولوژی سیم های انعطاف پذیر رباتیک ، باعث شده است که نتایج روش لینگوال قابل پیش بینی تر شود
2 پاسخ
درچه مواردی از ارتودنسی لینگوال استفاده می شود؟؟؟
با سلام و احترام در مواردی از ارتودنسی لینگوال استفاده میگردد که بیمار تمایلی به مشخص بودن درمان ارتودنسی خود نداشته باشد و در ضمن حرکات پیچیده تری نسبت به درمان با الاینر های شفاف نیاز باشد یا بیمار تمایل داشته باشد که مکانیک های درمانی بدون نیاز به همکاری او (گذاشتن الاینرهای شفاف) انجام شود